DNS سرور هایی که خود تنظیمات و کانفیگ های مربوط به یک یا چند دامنه را نگهداری نمی کنند.
بلکه تنها DNS Request های مختلف را گرفته و آن ها را به سمت DNS سرور های Master یا Slave می فرستند.
همچنین نتیجه درخواست را برای مدت معینی در خود ذخیره ( کش – Cache ) می کنند.
تا در دفعات بعدی ( DNS Request های مشابه ) مورد استفاده قرار بگیرد.
از این تکنیک برای کاهش زمان و افزایش سرعت در انتقال DNS Request ها در شبکه ی بزرگ و کوچک و همچنین ISP ها استفاده می شود.
Often used by ISPs, this name server receives its information from the primary (or secondary) server, and it stores the information locally in its own cache, which provides faster name resolution.