این بانک اطلاعاتی که در برخی منابع با نام Postgres معرفی شده است یکی از قدرتمندترین بانک های اطلاعاتی متن باز دنیا با تاکید بر انعطاف پذیری و انطباق با استانداردها می باشد.
پایگاه داده پستگرس یک object-relational database management system می باشد که برای انواع مختلف سیستم های عامل بهینه شده است و می تواند بر روی مدل های مختلفی از سیستم های عامل مانند ویندوز ، لینوکس و macOS نصب شده و سرویس دهی نماید. یکی از نکات قابل توجه دیتابیس پستگرس این است که در سرورهای مک (macOS Server) به صورت دیتابیس پیش فرض سرور در نظر گرفته شده است.
در بین توسعه دهندگان باور غالب بر این است که MySQL سریعتر از PostgreSQL و در عوض PostgreSQL امکانات بیشتری نسبت به MySQL دارد، نمی خواهم بگویم که این تصور غلط است ولی در حال حاضر هم MySQL قابلیت های زیادی به خود اضافه کرده است و هم PostgreSQL از نظر سرعت و کارایی بسیار بهبود پیدا کرده و تقریبا با MySQL برابری می کند.
اما تفاوت های فنی زیادی بین این دو RDBMS وجود دارد:
- PostgreSQL یک پایگاه داده یکپارچه است و فقط یک موتور ذخیره سازی (storage engine) دارد در حالی که MySQL دو لایه دارد، یک لایه SQL و یک لایه موتور ذخیره سازی (storage engine) که این قابلیت را به MySQL می دهد که storage engine های خاص منظور داشته باشد.
- PostgreSQL برروی سرور های که CPU های چند هسته ای دارند بهتر عمل می کند و استفاده بهینه تری از core های CPU می کند. البته MySQL هم در نسخه های جدید بهبودهای خوبی داشته است.
- PostgreSQL یک API کامل برای ارتباط asynchronous برای برنامه های کلاینت فراهم کرده است که باعث بالا رفتن کارایی می شود اما MySQL فقط برروی سیستم عامل لینوکس و از طریق کتابخانه های native این قابلیت را در اختیار برنامه های کلاینت قرار می دهد.
- PostgreSQL کاملا سازگار با ACID است، اما تمام storage engine های MySQL سازگار با ACID نیستند برای مثال InnoDB کاملا با ACID سازگار است.